Aller au contenu

eviyeus

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «eveye» (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -eus »; çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -ieus ».

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin eviyeus
femrin padrî eviyeuse eviyeuses
femrin padvant eviyeuse eviyeusès

eviyeus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki djereye après l' bén des ôtes.
    • Li djonne pexheu schoûte et roveye Si ptit batea et l’ pexhon; I n’ ôt ki l’ tchanson di cisse feye; I n’ pinse nén å Rén si parfond; Dj’ a sogne ki l’ aiwe eviyeuse Ni vegne haper l’ pôve djonnea Laure Gesell (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

djeriveus, tinciveus

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
ki djereye

Sustantif

[candjî]
  1. onk ki djereye après l' bén des ôtes.
    • O ! Les noejhes sont si doûces Djanete !
      Mins gn a co bén meyeu :
      C' est l' båjhe ki vos donrîz schayete,
      Foû d' l' ouy des eviyeus
      Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 66 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
ki djereye