Aller au contenu

flaya

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]

flaya omrin

  1. el maladeye respirrece ki n' erwaite ki les djins eyet vni avou l' virûsse lomé influenza.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • flaya : O0

Ratournaedjes

[candjî]
gripe pa stindaedje di sinse

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « flayea » avou l’ cawete « -a ».

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /fla.ˈja/

Sustantif

[candjî]

flaya omrin

  1. flayea.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan, w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :