Aller au contenu

flin

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « vlinstein » ‎(« gmh ») (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
flin flins

flin omrin

  1. (djeyolodjeye) sôre di deure noere ou grijhe pire ki pout ahessî a-z esprinde on feu tot fjhant des spitrons.
    • Et so li dizeu, i n' fåt waire grawyî po-z avni al croye, la k' on-z î trouve des pires di flin Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 9 (fråze rifondowe).
  2. (usteye) usteye fwait di cisse pire po côper ou tchessî foirt sipårdou sol coûsse del preyistwere.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • flin : E1
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
pire a feu & usteye