Aller au contenu

foû-naturel

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje avou loyeure di : «foû» + «naturel»; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1900).

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin foû-naturel foû-naturels
femrin foû-naturele foû-natureles

foû-naturel omrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)

  1. ki rexhe di des sacwès a vey avou monde des vicants.
    • Moussêye d’ine robe di rodje sôye qui lî strindév les hantches, èle avisév ine foû-naturèl vûzion, ad’hindowe dè s’teûlî po s’murer è l’êwe Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18.

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13


Ratournaedjes

[candjî]
ki rexhe di des sacwès a vey avou monde des vicants