loyeure
Apparence
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /lɔ.jøːʀ/ /lɔ.jɔʀ/ /lɔ.jaːʀ/ /lɔ.jɛʀ/ /lɔ.jyʀ/ /lɔ.jyːʀ/; (36 prononçaedjes) (oyon -eure).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lɔ.jøːʀ/
- Ricepeures : lo·yeure
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
loyeure | loyeures |
loyeure femrin
- plaece la k' ene sacwè est loyeye.
- gros corion d' cur ki tént les deus pîces do flayea eshonne.
- binde di stofe ou elastike po fé tni les longuès tchåsses après l' coulote.
- Ele n' aveut pont d' loyeure a ses tchåsses; ele pindént dsu ses djnos — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Mi feye, ele aveut froed ses djambes, et mi dj' lyi a fwait fé des belès tchôdès tchåsses, avou des loyeures di ganse (viye tchanson).
- binde di stofe ou elastike po serer on mimbe po l' médyî.
- Po les pikeures di vipere, fé ene loyeure pus hôt et fé sonner comifåt — Motî Léonard (fråze rifondowe). (p. 144, roye 21)
- (croejhete) sene ortografike ki loye deus bokets d' on minme mot.
Ratourneures
[candjî]linwe ossu longue k' ene loyeure
Mots d’ aplacaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]- (plaece k' ene sacwè est loyeye) : nuk
Ortografeyes
[candjî]E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]binde di stofe po fé tni les longuès tchåsses
- Francès : jarretière (fr)
sene ortografike ki loye deus bokets d' on minme mot
- Francès : trait d'union (fr)