Aller au contenu

fricot

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « fricot », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
fricot fricots

fricot omrin

  1. (mot d’ coujhnåjhe) (camaerådreçmint) boun amagnî ki cût.
    • Come dji sai dispoy lontins k' il a l' difåt d' esse glot
      Dji lyi va-st aprester l' meyeu d' mes fricotsAndré Delchef, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «Li galant de l'siervante», p.6 (fråze rifondowe).
    • Dimwin, i fåt fé on dierin rnetiaedje, waitî s' i n' manke rén ås hådes di dimegne, aprester l' fricot. Eugène Gillain (fråze rifondowe).
    • Li narene då cårpea houzéve al sovnance des hinêyes di bon fricot ki rispårdént avå l' presbitere et i rvoeyeut li botaye di bourgogne k' rawårdéve so l' djivå. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

fricoter

Sinonimeye

[candjî]

fristouye

Ortografeyes

[candjî]
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « fricot », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Ratournaedjes

[candjî]
amagnî ki cût