Aller au contenu

gåyotaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « gåyoter » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
gåyotaedje gåyotaedjes

gåyotaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « gåyoter ».
    • Dj’ a po tot gåyotaedje,
      Ene mousseure ki m’ sitrind. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Li vreie richesse», p.158 (fråze rifondowe).
    • On est trop vite moirt et, sins gåyotaedje,
      C’ est la k’ onk comme l’ ôte on n’ a k’ èn astaedje !. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "L’awoureux Colas" (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) sacwè nos fwait sinti fir et pouxhant, ki racrexhe li gloriole.
    • Mi bouneur n' a nén dandjî
      Des gåyotaedjes di l' eveye Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "L’awoureux Colas" (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
sacwè ki rind gåy

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Ratournaedjes

[candjî]
sacwè ki rind gåy
sacwè nos fwait sinti fir et pouxhant, ki racrexhe li gloriole