Aller au contenu

gletaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « gleter » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
gletaedje gletaedjes

gletaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «gleter».
  2. (pus stroetmint) (mot d’ coujhnåjhe) håsse di leyî tchaire si raetchon, télmint k' i gn a, divant on boun amagnî.
  3. (mot d’ årtisse des biesses) rexhowe di scraetchete foû del boke, a cåze d' ene maladeye del boke, do gozî u do peumon, do cervea.

Ratournaedjes

[candjî]
håsse di leyî tchaire si raetchon, po ene djin
rexhowe di scraetchete nén volou