Aller au contenu

gnognote

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « gnognote », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
gnognote gnognotes

gnognote femrin

  1. femrin singulî di : « gnognot ».
  2. sacwè sins valeur, åk ki n’ våt rén.
    • Vive todi-måy li bårbet ! Dji sai bén çou k’ ti vas m’ dire avou des croejhlés anverswès ; mins por mi, c’ est del gnognote ! Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936) (fråze rifondowe).
  3. amagnî sins gosse.
    • Li cafè del novelan, ci n’ est nén del gnognote ; on mete çou k’ i fåt po k’ i soeye bon. Eugène Gillain (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
gnognote

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin gnognot gnognots
femrin padrî gnognote gnognotes
femrin padvant gnognote gnognotès

gnognote femrin

  1. femrin singulî di : « gnognot ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
gnognote gnognotes

gnognote femrin

  1. gnognote (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon)