Aller au contenu

gnognot

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Dodobe mot fwait a pårti do sbetchaedje do mot-brut « gnot ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
gnognot gnognots

gnognot omrin

  1. påpåd (pitit efant).
    • I fåt esse gåce po abandner des ptits gnognots d' efants.
    • I s' pout bén k' nos ramasrans,
      Deus troes gnognots ki ns aclevrans ! Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Mi galant" (fråze rifondowe).
    • Vos n' vos sovnoz nén did cwand vs estîz so m' schô, on ptit gnognot ki m' laecea gletéve foû d' vosse boke Émile Gilliard (fråze rifondowe).
    • Gnognot, Crawieus poyon, Malasné djonnea,
      On s' agrapnêye azès eures, azès djoûs,
      E saetchant l' foice å solea
      Di vos ouys, cwand vos estoz
      Clintcheye so nos lénçoûs, Moman !
      Henri Pétrez (fråze rifondowe).
  2. marlatcha.
    • Et l' gnognot d' flamingand vôreut
      Toizer ene sifwaite raece di soukeus Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.159; "Li walon s’dispiète" (fråze rifondowe).
  3. foû ptite sacwè (pitite crompire, frut pus ptit k' els ôtes). F. avorton.
  4. (ås cwåtes) schita (pitite cwåte).

Ratourneures

[candjî]
  1.  pôve pitit gnognot : dijhêye po cåzer d' on påpåd målureus.
  2.  on gnognot d' tchå : on boket d' tchå. rl a: gnot. F. petit morceau.
  3. del gnognote : åk ki n' våt rén. F. camelote, gnognote. rl a: keukeute, tchitchete, cacaye.

Ratournaedjes

[candjî]
gnognot

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin gnognot gnognots
femrin atribut gnognote gnognotes
femrin epitete
(todi padvant)
gnognote gnognotès

gnognot omrin (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

  1. ki s' codût come on ptit efant.
    • Elle est co gnognote po si ådje.
    • Kécfeye on pô cmaxhî d' on tot gnognot tchagrin.
      Pôve tchagrin ki sclatéve bén vite et voye non voye
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 99 (fråze rifondowe).
  2. ki rapinse èn efant.
    • El vå, li ri s' frize di gnognotès croles d' ôr ! Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), A l’Årdène, p. 145 (fråze rifondowe).
  3. ki s' plind åjheymint.
    • Bén t' es gnognot di braire po si waire.
  4. biesse.
    • Kimint ass trové l' pîce di teyåte d' ersè ? - C' esteut gnognot.
    • Ni vs ritournez nén so s' sour: elle est on pô gnognote. rl a: bardouxhî. F. simplet.
  5. foû môde.
    • C' est ene paskeye ki s' passe fén lon erî di vosse Walonreye, di vos ptits viyaedjes, di vos ptits gnognots romans, rimplis fok di bråvès djins, ki vont a messe, a vepe et å salutLucyin Mahin..
  6. ki n' voet k' totès rôzes et verts botons.
  7. tot ptit, tote pitite.
    • on gnognot boket d' tchå.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

[candjî]
gnognot
ki rapinse èn efant
biesse
foû-môde
ki n' voet k' totès totès rôzes et verts botons