goyî
| goyî | 
|
gozî |
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| goyî | goyîs |
goyî omrin
- gozî (trô do fond del boke).
- goidje (veyowe d' ådfoû).
- I m' l' a prins på goyî — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]- aveur on goyî pavé d' cwåreas : saveur boere ou magnî des foirt tchôdès sacwès.
- aveur on goyî come on scalot u: come en tchåssete u: come on saetch å cafè u: ossu setch k' on crahea : aveur foirt soe.
- plaecî des liårds å notare goyî : furler tos ses cwårs po boere (del bire, del gote).
- aveur on goyî d' leu : magnî bråmint.
- fé on goyî u: fote on goyî u: fé on toû d' goyî a ene sakî : el prinde pal goidje.
- awè on nuk dins l' goyî : èn pus saveur moti.
- mete li pôce sol goyî d' ene sakî : li strinde, tantea k' i n' sait pus bodjî (prmint et imådjreçmint).
- fé ravaler les paroles (da kéconk) dins s' goyî : lyi fé rgreter des laidès paroles k' il a dit.
Parintaedje
[candjî]Mots d’ aplacaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]
Loukîz a : « gozî »
Pwaire minimom
[candjî]Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]Loukîz a : gozî
Waitîz eto
[candjî]
Lijhoz l’ årtike goyî so Wikipedia