Aller au contenu

guilite

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje neyerlandès « gelid » ou bodje almand « Glied » (minme sinse) çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ite » (fåsse cawete).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
guilite guilites

guilite femrin

  1. longue rîlêye.
    • Li «peneuse påye» n' esteut k' ene longue guilite d' aneas k' alént divni des pezantès tchinnes po nos peres todi rafårés d' libertés Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 12 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

riguilite

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • guilite : E1

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : riguilite