hôtin

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « hôt » avou l' cawete "-in".

Prononçaedje[candjî]

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin hôtin hôtins
femrin padrî hôtinne hôtinnes
femrin padvant hôtinne hôtinnès

hôtin omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki rwaite did hôt.
    • K’esteûch hâtin, mi, avou m’bai roch koud’ châss, mè vètè châss è dè rlûhantè blouc di keûf so mè solé ! Henri Forir, Notul so lè bazè skol dè vî tin, 1862.

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

ki s' prind d' hôt

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
omrin hôtin hôtins
femrin hôtinne hôtinnes

hôtin omrin

  1. onk ki s' prind d' hôt.
    • Les pîs des hôtins ni m’ tripelront nén ; les mwins des våréns ni m’ bouxhront nén djus Ratournaedje des såmes, p. 58 (fråze rifondowe).

Sinonimeye[candjî]

fakin; Loukîz a : « fakin »

Ratournaedjes[candjî]

onk ki s' prind d' hôt