hobete
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Walon (Rifondou)[candjî]
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.Etimolodjeye[candjî]
Tayon-bodje vî francike "huba" (tchapea), avou l’ cawete « -ete », 1800.
Prononçaedje[candjî]
hobète, houbète, houbote, aubète
Sustantif[candjî]
- cahoute (des tindeus ås oujheas, des dwanîs, evnd).
- Et vola k' on djoû des ceréjhes lujhèt so ene pitite baguete håynêye a ene hobete — L. Lagauche.. rl a: guerite.
- hobete di toele toetea po lodjî padzo.
- Li djoû di dvant, nos avéns monté nosse pitite hobete di toele å fond d' ene valêye, tote seule å mitan d' on grand pré — Y. Gendarme.
- F. tente.
- cadje do tchén.
- Dj' inme mî d' eraler a m' hobete — A. Dewelle.. On dit eto: trô.
- F. niche.
- pitit botike metou å mitan des voyes.
- Et vola k' on djoû des ceréjhes lujhèt so ene pitite baguete håynêye a ene hobete — L. Lagauche.
- Dji n' pou pus sinte les gazetes K' on vind dins les hobetes — B. Mirlon.. Loukîz a: livreye.
- F. kiosque.
- hobete ås tikets
- hobete ås telefones botikea k' on î pout aler telefoner.
- Di flaxhe, c' est ene hobete ås telefones — L. Mahin.
- F. télékiosque.
- åvrûle po ratinde l' otobusse. On dit eto: guerite.
- F. arrêt, abri.
- dijhea.
- F. dizeau.
