imådje
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| imådje | imådjes |
imådje femrin
- pitit papî avou on dessén dsu.
- Cwand dji drouve on live, dji n' waite ki les imådjes.
- riprezintåcion come so on dessén d' ene sacwè, d' ene sakî.
- Dj' a l' imådje d' èn ome doûs, ki saveut schoûter les ôtes.
- Li sinne des deus djonneas,
Hazixhant dvins cwate plantches, li coir di ç’ pôve viye åme,
M’ a rivnou tot veyant l’ imådje di s’ rowe, et ene låme
A toumé foû d’ mes ouys so l’ ombion di s’ waxhea— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.25, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]Parintaedje
[candjî]- imådjete
- imådjî
- imådjrece, imådjreçmint
- imådjiner
- mådjiner, mådjinaedje, mådjinåcion (avou sbetchtaedje do «i»)
Mots d’ aplacaedje
[candjî]Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
