Aller au contenu

laece

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « laecî » (çou k' esplike li djinre femrin et li scrijha avou C), mot cité dins l’ FEW 5 177b acmaxhî avou tayon-bodje latén « laqueus » (çou k' esplike les scrijhas avou S, ca adon, racuzinåve avou francès « lasso », et mot cité dins l’ FEW 5 180a.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
laece laeces

laece omrin et femrin

  1. (tindreye) coidlete ki si rsere po stronner (aprume les tchampinnes).
    • Ti metrès ene laece après cist åbe la ossu.
    • Il ont trové mes laeces ! Les djindåres savèt tot ! Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.188, “Li Brac’neu” (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) manire d' on sintimint (come l' amour) di vos fé prijhnî.

Ratourneures

[candjî]
  1. dressî ene laece: mete ene laece so pî

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
fene coide ki stronne po tinde ås gréves

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
  • 1 : R12

Ratournaedjes

[candjî]
coidlete ki stronne (pol tindreye)
dressî ene laece