locêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : loceye.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Bodje « loce », avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
locêye locêyes

locêye omrin

  1. (no d’ contnou) çou k’ n a ådvins d’ ene loce.
  2. (imådjreçmint) onk des cénk sinses (louca, schoûta, noda, sinta, rassawra).

Ratourneures[candjî]

  1. i lyi manke ene locêye, i n’ a nén ses cénk loceyes : i n’ est nén come èn ôte (il est enocin). Loukîz l’ motyince : dimey-doûs.

Mots d’ aplacaedje[candjî]

Ratournaedjes[candjî]

çou k’ n a dvins ene loce