Aller au contenu

locêye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : loceye.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « loce », avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
locêye locêyes

locêye omrin

  1. (no d’ contnou) çou k’ n a ådvins d’ ene loce.
  2. (imådjreçmint) onk des cénk sinses (louca, schoûta, noda, sinta, rassawra).

Ratourneures

[candjî]
  1. i lyi manke ene locêye, i n’ a nén ses cénk loceyes : i n’ est nén come èn ôte (il est enocin). Loukîz l’ motyince : dimey-doûs.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
çou k’ n a dvins ene loce