Aller au contenu

lujhant

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe prezintrece

[candjî]

lujhant (nén candjåve)

  1. Do viebe « lure »

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin lujhant lujhants
femrin padrî lujhante lujhantes
femrin padvant lujhante lujhantès

lujhant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki lût.
    • Ele là d’zeûr… â cir… riglatihante et bèle
      Come ine andje ad’hindou dès lûhants tchamps floris…
      Ele sorèye, et s’ sorîre parèye qui l’vin, troubèle
      Li djônê qui djêrèye dè coyî ses law’ris…
      Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "Li Glwere", 1921, p. 79.
    • Dji n' sai çou k' i calmaxhe dizo s' lujhante carcasse — RPai (fråze rifondowe).
    • Adon l' moteur foircixh; i petårdêye, hansixh, boerlêye; li batchea monte et s' implixh d' årzeye, la k' s' efoncèt les lujhantès brokes d' acî emantcheyes sol boird — MFab, "Li hatche di bronze" (1937), p. 48 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
lujhant