Aller au contenu

blincant

Èn årtike di Wiccionaire.

Pårticipe prezintrece

[candjî]

blincant (nén candjåve)

  1. Do viebe « blinker »

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin blincant blincants
femrin padrî blincante blincantes
femrin padvant blincante blincantès

blincant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki fwait bråmint del loumire.
    • Des blincants solés Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Et po 2002, vola po nos fé plaijhi ou nos emacraler, l' uro avou tote ene trûlêye di blincantès pîces et des biyets moussîs a carimadjoye, bén ristindou, sins nou pleu, di cwè fé tourner l' tiesse minme azès pus sûtis — J. Baccus (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203, C8, C9

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, w. do Coûtchant

Ratournaedjes

[candjî]
ki fwait bråmint del loumire