mandaye
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
Walon (Rifondou)[candjî]
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Sustantif[candjî]
mandaye o.
- li ci (cene) k' on lyi fwait todi fé çou k' les ôtes ni vlèt nén fé, et ki n' pout nén dire non.
- Cwand elle aveut dandjî di s' fé remoenner å hamtea, del nute, cwand avént dvou travayî disk' a meynute meyzeure, c' esteut l' Esmayel li mandaye di siervice — L. Mahin.
- F. homme à tout faire, manœuvre, petite main.
- sierveu, esclåve.
- Li ci k' a fwait l' må est l' mandaye do diåle (Sint Matî rat. pa J.Cl. Rigaux).
- Po n' pus esse li mandaye mesbridjî på Tins, sôlez vos d' vén et d' powezeye (C. Baudelaire, ratourné pa — J. Schoovaerts (fråze rifondowe).
- F. serviteur, esclave.
- pitite djin, eneviè les rwès et les gros.
- Po k' so li Rwè et les mandayes, I lujhe li solea sins låtchî (R. Viroux).
- F. simple citoyen.
Disfondowes: man'daye, man'dâye, mândaye.