Aller au contenu

marionete

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « Mareye » (å cmince, posteure di l' Aviedje) avou l’ dobe cawete « -onete »; u bodje « Marion » avou l’ cawete « -ete ».

Sustantif

[candjî]

marionete femrin

  1. (mot d’ djeu) popinete di bwès, avou totès djonteures, et pindowe après des fis, k' on fwait rmouwer po fé on djeu d' teyåte po ls efants.
    • Adon, il a comprins k’ ele ni sereût pus dins ses bresses k’ ene marionete sins coide, a mitan tchôde, mins ddja lon erî d’ lu.
    • Et s’ les marionetes ni fjhèt måy nole mawe,
      C’ est k’ ele ni dvèt nén payî les impôts. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Marionètes », 1924, p.118-119 (fråze rifondowe).
  2. (mot des cinsîs) pitite djåbe di four, loyeye å dzeu, dressêye.
    • Cwand k' i fjheut grand vint, gn aveut l' mitan des marionete di stårêyes.

Sinonimeye

[candjî]
djåbes dresseyes

Ratournaedjes

[candjî]
poplinete di bwès

Sourdants

[candjî]

Etimolodjeye: Wiccionaire inglès

Waitîz eto

[candjî]