Aller au contenu

martchotaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « martchoter », avou l’ cawete « -aedje »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
martchotaedje martchotaedjes

martchotaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "martchoter".
    • mågré ses martchotaedjes, on l' a co yeu å poy Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

martchandaedje

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
martchotaedje