Aller au contenu

martchoter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « martch- » ‎(« martchî ») avou l’ dobe cawete « -oter » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) martchote
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) martchotez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) martchotans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) martchotnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) martchotrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) martchotéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) martchote
pårt. erirece (dj’ a, vos av) martchoté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

martchoter (v. sins coplemint)

  1. sayî di fé rabaxhî s' pris a on vindeu, po ene pitite wangne; martchander lontins.

Sinonimeye

[candjî]

martchander

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sayî di fé rabaxhî s' pris a on vindeu