olifå
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « olifant » do vî lingaedje d’ oyi (elefant) avou l’ cawete « -å ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɔ.li.fɒː/ /ɔ.li.fɑː/ /ɔ.li.fɔː/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sa.ba/
- Ricepeures : o·li·få
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| olifå | olifås |
olifå omrin
- (materiå) dint di biesse (sortot d' elefant), travayî po fé des forfants cayets.
- Les r’djèts dè l’leûne qui gôtît des coh’s, fît r’glati so s’vizèdje d’olifå, deux låmes — deux pièles — qui ridît douc’mint…— Joseph Mignolet, Li payis des soteas (1926), p.74.
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- olifå : — Joseph Mignolet.
I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « olifå », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.
