Aller au contenu

forfant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje di l’ itålyin « furlante » (rénnvåt, baligand); motoit passé e walon pal voye des faitindjes di grands baligands k' estént midones avou les ptitès djins (bandiys d' oneur).

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin forfant forfants
femrin padrî forfante forfantes
femrin padvant forfante forfantès

forfant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. foirt bea, et ki costêye tchir.
    • Sint-Nicolai m' aveut-st apoirté li pus forfant des prezints Léon Bukens (fråze rifondowe).
    • On s’car’léve tot côp bon. On n’aveût pus nole djôye…
      On s’qwitéve anoyeûs ;
      Et m’forfant tchèstê d’sondjes s’awatchiha so l’vôye
      Come on tchèstê d’cwårdjeûs !
      — Émile Wiket, "Fruzions d' cour", p.56.
    • On voet rglati so les clairs flots del Mouze
      L' ôr des campagnes ki l' bele aiwe bagne e s' coûsse
      Et l' glwere des veyes come des forfants djowionsLouis Lagauche, "L' inmant", Dizo s’ bleû cîr, (1947), p. 123 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

clapant, mirlifike

Contråve

[candjî]

fayé, saké

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E165, R13

Ratournaedjes

[candjî]
foirt bea