Aller au contenu

ovrî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « ovrî », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin ovrî ovrîs
femrin ovrire ovrires

ovrî omrin

  1. li ci k’ overe po on patron, eyet rçure ene cwénzinne.
    • Pu l' ovraedje kiminça et l' tchanson do rabot
      S' enûla-st e l' ovroe. Tot xhuflant ene air di danse,
      L' ovrî fjheut voler l' cresse et, come po l' caressî,
      Passéve si mwin so l' bwès tot-z admirant ses fleurs
      Henri Simon, "Li rvindje di l' åbe (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ovrî

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin ovrî ovrîs
femrin padrî ovrire ovrires
femrin padvant ovrire ovrirès

ovrî (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

  1. rapoirt ås ovrîs et ovrresses.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratourneures

[candjî]
  1. cité ovrire]].
    • Pocwè, pusk' on l' fwait bén po les cités ovrires
      Ni saye t on nén ene miyete di vs ebeli l' frognou
      Et çou k' e-st al vijhene ; afîsse do vey rire
      Les oujheas del gayole ki pind la dzeu l' bougnoû ?Louis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 129 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
ovrî