påkes

Loukîz a : «Påke», «Påkes»

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Loukîz a : « Påke »

Prononçaedje

Loukîz a : « Påke »

Sustantif

påkes f.

1. Pluriyal di : påke (coxhetes di påkî).
2. (sinse a pårt å pluriyal) (e l’ eglijhe catolike)
   1. divwers des crustins al fiesse di Påke.
   2. cominion solanele.

Ratourneures

1. fé ses påkes : aler cfesser ses petchîs, et-z aler al comunion, tins des deus samwinnes åtoû d' Påke.
2. fé ses påkes avou les mônîs : fé ses påkes li tot dierin djoû, come les # esse saiwe come l' efant ki fwait ses påkes : èn rén sawè des emantcheures del veye.

   F. être candide.

Parintaedje

• påkî, påcresse
• påkea, påkete

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.