påkea

Cial, n a des racsegnes eciclopedikes so les påkeas

Walon

Etimolodjeye

Bodje «Påke» avou l’ cawete « -ea »

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /pɔː.kɛː/ /paː.kɛː/… (betchfessî å), (betchfessî ea)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔː.kja/
• Ricepeures : på·kea

Sustantif

	singulî	pluriyal
omrin	påkî / påkea	påkîs / påkeas
femrin	påcresse / påkete	påketes / påcresses

påkea o.

1. (e l' eglijhe catolike) gamén ki fwait ses påkes.
   • Riloucans passer les påketes Blankes come les pådjes d' on noû cayî Riloucans passer les påkeas Ossu roeds ki leu noû missel (L. Warnant).

Parintaedje

Loukîz a : « Påke »

Ratournaedjes

± gamén ki fwait ses påkes

• Francès : communiant ^(fr)