påkea
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « Påke » avou l’ cawete « -ea »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔː.kɛː/ /paː.kɛː/…/ (betchfessî å), (betchfessî ea)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔː.kja/
- Ricepeures : på·kea
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | påkî | påkîs |
påkea | påkeas | |
femrin | påcresse | påcresses |
påkete | påketes |
påkea omrin
- (e l’ eglijhe catolike) gamén ki fwait ses påkes.
- Riloucans passer les påketes Blankes come les pådjes d' on noû cayî Riloucans passer les påkeas Ossu roeds ki leu noû missel. — Léon Warnant (fråze rifondowe).
- Mins dj' roveye ses fåtes cwand l' sovnance
Moenne mi pinsêye e rescoulance
Viè l' tns k' on djheut : « Ké frisse påkea »
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 103 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Loukîz a : « Påke »
Ratournaedjes
[candjî]gamén ki fwait ses påkes
- Francès : communiant (fr)
Waitîz eto
[candjî]Lijhoz l’ årtike påkea so Wikipedia