Aller au contenu

påkea

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « Påke » avou l’ cawete « -ea »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin påkî påkîs
påkea påkeas
femrin påcresse påcresses
påkete påketes

påkea omrin

  1. (e l’ eglijhe catolike) gamén ki fwait ses påkes.
    • Riloucans passer les påketes Blankes come les pådjes d' on noû cayî Riloucans passer les påkeas Ossu roeds ki leu noû missel. Léon Warnant (fråze rifondowe).
    • Mins dj' roveye ses fåtes cwand l' sovnance
      Moenne mi pinsêye e rescoulance
      Viè l' tns k' on djheut : « Ké frisse påkea »
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 103 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Loukîz a : « Påke »

Ratournaedjes

[candjî]
gamén ki fwait ses påkes

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike påkea so Wikipedia