Aller au contenu

plaké

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : plake.

Pårticipe erirece

[candjî]

plaké

  1. Do viebe « plaker »
    • C' est nén mi ki l' a plaké, c' est leye ki m' a plaké.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin plaké plakés
femrin padrî plakêye plakêyes
femrin padvant plakêye plakêyès

plaké omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. Pårticipe erirece, eployî come addjectif omrin, do viebe : k' a stî plaké (tot djåzant d' metå).
  2. astoké avou del cole.
  3. rascovrou di.
    • Avou s' djaive pitlêye do solo, et ses mashales plakêyes di rosseas poyaedjes, ossu roeds ki des stitchants d' lurson, Biertrand ravizéve li pus fel bôdård do monde Joseph Mignolet, "Li payis des soteas", 1926 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. plaké ôr

Sinonimeye

[candjî]
astoké avou del cole
rascovrou

Notule d’ uzaedje

[candjî]

E walon do Livant, « plaker », calcaedje do minme viebe francès, et « plakî » sont deus viebes diferints.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' a stî rascovrou d' on metå
astoké avou del cole
rascovrou