ponêye
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « pon- », bodje A do viebe « ponre », avou l’ cawete « -êye ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔnɛːj/ /pɔnej/ /punɛːj/ /pune/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔnɛːj/
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
ponêye | ponêyes |
ponêye femrin
- (mot des cinsîs) tos les oûs k’ ont stî ponous d' ene poye ponresse, mins eto d' ôtès biesses ki ponèt.
- Dj' avans-st avnou a ene ponêye di 207 oûs po tchaeke poye, dabôr ki les ôtes acovoes arivèt a schipe a 205.
- tos les oûs k’ ont stî ponous d' ene frumele d'oujheas po-z esse covés d' on côp.
- Cwand l' agaesse fwait s' ponêye, dj' etind l' esté ki rvént — Gérard Havelange (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) binde d' efants, di djins.
- Pocwè çk’ i n’ vénrént nén, zels, tote li ponêye d’ el Zande, po bouter ås betråles — Jacques Desmet, On Sånî a pårt.
Sinonimeye
[candjî]- (tos les oûs ponous) : ponaedje
- (tos les oûs ponous et covés d' on côp) : niyêye / nitêye, covêye
- (binde di djins) : Loukîz a : « peclêye »
Ratournaedjes
[candjî]Loukîz a : peclêye