Aller au contenu

poyou

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
poyou pwelou

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « poy » avou l’ cawete « -ou ».

Prononçaedje

[candjî]

(poyou et pwelou)

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin poyou poyous
femrin padrî poyowe poyowes
femrin padvant poyowe poyowès

poyou omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a toplin des poyaedjes.
    • Vosse mononke esteut foirt poyou.
    • Elle esteut foirt poyowe ådzo des bresses.
    • Vos n' mèt'rez pus è vosse hatrê,
      come lès-ôtes mônes ine poyowe
      — "Dialogue entre un Liégeois catholique et un calviniste", 17-inme sieke.
    • L' an trinte, veyoz vs, ç' a stî nos peres,
      K' ont håyné leu poyou stoumak,
      Ås côps d' bayonete des calfakesJoseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.159; "Li walon s’dispiète" (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ mousseure) k' a des flotches.
    • Adon, sol pindant d’ ene hourêye,
      I m’ shonna vey adschinde doûçmint,
      On poyou bonet so ls orayes,
      Ene pelisse catchant bresses et mwins,
      Des solés doblés po tchåsseure
      Grand, maigue et setchMartin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. poyou come on séndje

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

poyou-bonet

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
k' a bråmint des poys

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin poyou poyous
femrin poyowe poyowes

poyou omrin

  1. onk k' a beacôp des poys.
    • C’ est les måssîs moenneus des pwelous ås noerès botes José Schoovaerts (fråze rifondowe).
  2. (no d’ mestî) (Istwere) djindåre do 19inme sieke (k' avént on grand bonet poyou).
    • Les poyous l’ arestît et i fourit codåné a-z esse broûlé vicant (Philippe Bauduin).

Rilomêye do mot

[candjî]

Poirteu(s) do no : «Noyé l' poyou», persounaedje del Voye di Lidje (pîce ratournêye e walon pa Joseph Docquier)

Ratournaedjes

[candjî]
onk k' a bråmint des poys