Aller au contenu

prouve

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « prouve », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
prouve prouves

prouve femrin

  1. tot cwè (fwait, dijhaedje…) ki mostere k' ene sacwè, k' est so dotance, est bén l' veur.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fwait, dijhaedje ki mostere k' ene sacwè est bén vraiye

Codjowas

[candjî]

prouve

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « prover ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « prover ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « prover ».

Prononçaedje

[candjî]

/pʁuːv/

Codjowa

[candjî]

prouve

Do viebe «prouver»

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike prouve so Wikipedia