Aller au contenu

radondinne

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « dondinne » ‎(« lafaridondinne ») (vî resploe) avou l’ betchete « ra- » çou ki dene on mot avou l’ cawete « -inne ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
radondinne radondinnes

radondinne femrin

  1. tchantaedje di totès sôres, kimaxheyes.
    • Avou Ali, i ridschinda tot do long do Douro, ki gruzinéve ses pus xhiltantès radondinnes Joseph Mignolet, dins « L' amour a l' Alambra », p. 22 (fråze rifondowe).
    • E-n ene estchanteuse radondinne,
      Ele s' evolèt foû des mostîs
      Po s' leyî djus – vive ou dorlinnes –
      El doûce niyêye des cénk clokîs Louis Lagauche, "L' inmant", Tournai, (1947), p. 125 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, E203