Aller au contenu

rataplan

Èn årtike di Wiccionaire.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « ran-tan-plan- » ‎(« - »)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
rataplan rataplans

rataplan omrin

  1. (brut) brut ki fwait on tabeur.
    • On côp, c' esteut l' årmêye kel rindeut patriyote;
      Il eviyive ces la ki n' loumént nos piyotes
      Et k' maneuvrént sol rowe dizo l' ouy d' on sordjant.
      Ou c' esteut l' gårde civike, kel tchôkive el corote
      Po dner plaece ås tabeurs ki fjhént des rantamplans !
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 114 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

Mot-brut

[candjî]

rataplan

  1. (brut) brut d' on tabeur.
    • C' est mi l' feye do gros Djan,
      Plan rataplan, rataplan plan plan Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Cantinière di gârd-civique" (fråze rifondowe).