Aller au contenu

ravoyî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « voyî » avou l’ betchete « ra- » des viebes (di raprepiaedje).

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

ravoyî (viebe å coplemint)

  1. Avoyî co on côp (aviè l' ci ki cåze).
    • Ravoyîz m' vost emile, ca dji l' a disfacé, tot fjhant ene fåsse maneuve.
    • Erôde nén pus, ni trouve nén k' i merite li moirt, pusk' i nos l' a ravoyî. (Evandjîle)
    • Li gamén k' est evoye foû payis lezî va surmint ravoyî des liårds, et dins cwate cénk ans, cwand il årè l' ådje di moenner ene oto, rivni avou ene bele vweteure et des sôs plin les mwins.
  2. transmete.
    • Li boune Notru-Dame, cwand on l’ preye,
      Ravoye ås andjes, di-st on, l’ santé.Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.132, “Li Présint à l’Avierge” (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
ravoyî
transmete