rebômé
Apparence
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀɛ.ˈboː.ˈme/ /ʀɛ.ˈbõː.ˈme/ (betchfessî ô)
- (pa rfrancijhaedje) /ʀɑ̃.boː.ˈme/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀɛ.ˈbõː.ˈme/
- Ricepeures : re·bô·mé
Etimolodjeye 1
[candjî]Do viebe « rebômer ».
Pårticipe erirece
[candjî]rebômé
- Do viebe « rebômer »
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | rebômé | rebômés |
femrin padrî | rebômêye | rebômêyes |
femrin padvant | rebômêye | rebômêyès |
rebômé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- E cisse pådje ci, n’ a co pont d’ definixha pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame..
- Les fleurs et meye pitits sacwès,
Tchantént pus clairs, si fjhént pus gåyes.
Nos nd avéns l' cour tot rebômé
Et ns pinséns : « K' il est doûs d' inmer ! » — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Simpe istwére, p. 150-151 (fråze rifondowe).
- Les fleurs et meye pitits sacwès,
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]rebômé
- Francès :
Etimolodjeye 2
[candjî]Do viebe « rebômer » (come divins ene bôme).
Pårticipe erirece
[candjî]rebômé
- Do viebe « rebômer »
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | rebômé | rebômés |
femrin padrî | rebômêye | rebômêyes |
femrin padvant | rebômêye | rebômêyès |
rebômé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- metou come divins ene bôme.
- Ca l’ efant, tot parey ki l’ fleur,
Clintche si bea front, piede ses coleurs,
Cwand il est resseré dvins ene plaece
La k’ il î fwait trop rebômé. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.186, “On peu dè Solo” (fråze rifondowe).
- Ca l’ efant, tot parey ki l’ fleur,
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203