Aller au contenu

ringne

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « regnum » calcaedje do francès « règne » (minme sinse)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

ringne omrin

singulî pluriyal
ringne ringnes
  1. tins k' on rwè ou ene royinne est mwaisse d' on payis.
    • Dji tchante po nosse bon rwè, li grand Yopôl Prumî
      Paski des travayeus, ç' a stî l' pa, et l' amisse.
      Et do ringne di s' gårçon, dj' a bistoké l' avnowe
      Bernard Jacob (fråze rifondowe).
  2. pouxhance so ene sacwè.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ringne