Aller au contenu

ronflaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « ronfler », avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ronflaedje ronflaedjes

ronflaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «ronfler»
  2. (mot d’ fiziolodjeye) brut ki vént do del boke d' ene djin ki doime.
    • Cwand dji comince mes ronflaedje Astok d' ene feme ki doime ledjir C' est co pire k' on volcan e raedje Evoyant des rodjès rotches e l' air Julos Beaucarne (fråze rifondowe).
  3. sifwait brut s' on tchet ki s' ripoize.
  4. (brut) brut d' on moteur ki toûne påjhirmint, d' ene sitouve å bwès ki va, evnd.

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

{{Orto

|- = }}

Ratournaedjes

[candjî]
brut vinant del boke d' ene djin ki doime
brut vinant do nez d' on tchet ki s' ripoize
brut d' on moteur ki toûne bén

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike ronflaedje so Wikipedia