Aller au contenu

såvion

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Kécfeye li minme mot k' « såvlon »; sitindaedje a pårti des poirteus ås saetchs di såvlon (etimolodjeye nén acertinêye).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
såvion såvions

såvion omrin

  1. (no d’ mestî) poirteu ås saetchs.
    • Nos estans les såvions d' å Tchinne,
      Poirtåsaetchs, djanfote et lapeus Alphonse Ramet (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje do sinse) ome di måle resconte, må moussî, målaclevé.
    • Taijhe tu don, m’ vî poyon !<BT>Nos prinss po des såvions ?
      Pinses tu ki dj’ vôreu mete so m’ coir tes vîs rahisses ? » Henri Bonhomme, lijhåve so Wikisourd (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C13, R13

Ratournaedjes

[candjî]
poirteu aux saetchs
laid måssî ome

Etimolodjeye

[candjî]

{{Lka-et|såvlon}.

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /sɔː.ˈvjɔ̃/

Sustantif

[candjî]

såvion omrin

  1. såvlon.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :