Aller au contenu

sbara

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
sbara sibara esbara

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «sbarer», avou l’ cawete « -a ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
sbara sbaras

sbara omrin

  1. sôre di grande pope, hôte come ene djin, k' on mete dins les tchamps d' coûteure, po sbarer les oujheas.
  2. (pa stindaedje do sinse) må agadlêye djin.
    • On sbara al peruke, avou ene pelake di blanke poure dissu s' vizaedje, avou des ouys et ene boke di coloûte — LHend.
  3. djin ki fwait sogne, télmint k' elle est må mousseye.

Sinonimeye

[candjî]

sbaroe, sbaråd, spawta, ewaera, sprewtere, mankin, mawoumet

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sôre di grande pope po fé sogne ås moxhons
djin må agadlêye

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike sbara so Wikipedia