Aller au contenu

scôrsionaire

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
scôrsionaire sicôrsionaire escôrsionaire

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « scôrsionaire », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
scôrsionaire scôrsionaires

scôrsionaire omrin

  1. (verdeure) raeceninêye d’ ene plante compôzêye, k’ on pele et cure (come des aspedjes), k’ end a des blancs et des noers.
    • Elle aveut côpé les foyes des scôrsionaires po fé ene salåde.
    • On mindjrè les scôrsionaires po n’ nén k’ el djalêye ni les hape oubén ki les rates è fwaiynuxhe leu dinner di l’ ivier. Jules Sabaux (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
scôrsionaire

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike scôrsionaire so Wikipedia