Aller au contenu

shuvion

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « shuve » avou l’ cawete « -ion » (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2000).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
shuvion shuvions

shuvion omrin

  1. troke di cayets ki s’ shuvèt.
    • On shuvion come « i n a-st èn ôte sistinme » est scrît e feller « i-n-a-st-in-ôte sistinme » : on n’ ricnoxhe pus les mots.
  2. (pus stroetmint) shûte di letes k’ i s’ î aplike des rîles fonolodjikes prôpes a ene langue.

Ratournaedjes

[candjî]
troke di cayets ki s’ shuvèt