si fé
Apparence
si fé | ès fé | s’ fé |
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje prono « si » + viebe «fé»
Viebe
[candjî]si fé
- (viebe å prono muroetrece) fé a lu-minme.
- Est çk' i s' fwait bén a magnî lu-minme ?
- (viebe å prono nonlôtrece) fé a l' ôte çou k' i vos rfwait.
- I s' fwaiynut do toirt sins s' è rinde conte.
- On lait pixhî l’ moton di sogne di s’ fé cbouter. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Pasquèye », 1922, p.107 (fråze rifondowe).
- divni.
- Les fleurs et meye pitits sacwès,
Tchantént pus clairs, si fjhént pus gåyes.
Nos nd avéns l' cour tot rebômé
Et ns pinséns : « K' il est doûs d' inmer ! » — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Simpe istwére, p. 150-151 (fråze rifondowe).
- Les fleurs et meye pitits sacwès,
- (v. sins djin) po-z espliker ene sacwè k' on va awè dandjî po les fråzes d' après.
- I s' fwait k' dj' aveu ddja stî å controle tecnike avou li samwinne di dvant.
Ratourneures
[candjî]- kimint k’ ça s’ fwait ?
- ça n’ si fwait nén
- si fé må / si fé do må
- si fé plaijhi
- Po on côp, dji m' a fwait plaijhi : dj' a ratchté ene nouve oto.
- si fé do mwais sonk
- si fé del bîle