soyeu
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | soyeu | soyeus |
| femrin 1 | soyeuse | soyeuses |
| femrin 2 | soyresse | soyresses |
soyeu, soyeuse u soyresse [o.f.n.]
- li ci (cene) ki soye.
- Cwand les soyeus avént fini, ki les påtes estént loyeyes a fas, les fas rashonnés a djåbe, ene nûlêye d' efants acorếnt di tot l' viyaedje (po mexhner) — Michèle Verschaffelt (fråze rifondowe).
- Et, drî les soyeus, les bates si stårèt
a longuès hertcheyes, ki les rascoyresses
d' on vigreus côp d' seye metèt-st a djaveas
— "Li pan dè Bon Diu", "Li soyèdje" (fråze rifondowe).
- soyeu d' long : li ci ki soye les tronces dins l' sinse del longueur, po fé des plantches, des tchvirons, evnd.
Ratourneures
[candjî]- soyeu å bresse : soyeu d' long did dinltins ki soyive al mwin avou on fier.
- soyeu d' violon : violoneu.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]F. scieur, faucheur.