tchivalî
Apparence
Plinne cogne (råle) | Spotcheye cogne |
tchivalî /ʧi.'valiː/ |
tchvalî /ʧfaliː/ |
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « tchival- » (« tchivå »), avou l’ cawete « -î ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃi.va.liː/ /t͡ʃy.va.liː/ /t͡ʃɛ.va.liː/ /t͡ʃœ.va.liː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃi.va.liː/
- Ricepeures : tchi·va·lî
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | tchivalî | tchivalîs |
femrin | tchivalresse | tchivalresses |
tchivalî omrin
- onk ki s’ ocupe di tchvås (les sognî, les broushter).
- (pus stroetmint) onk ki s’ ocupéve d’ aler mete tos les tchvås d’ on viyaedje ås tchamps.
- Å Noyé, les djins del comene (li tchampete, li hierdî, li tchvalî, li poirtchî) fijhént l’ toû do viyaedje po lever l’ djîsse, s’ apinse k’ on djheut : on lzî vudeut l’ gote et lzî dner on boket d’ rouyot — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- (mot d' batelreye) moenneu d' on tchvå d' halaedje.
- Li passaedje d' aiwe, les tchvås d’ batlîs,
Avançant pitchote a midjote
E shuvant l' tiesse di leu tchvalî — Edmond Wartique, lijhåve so Wikisourd (fråze rifondowe). - Sint Elwè, c' est l' patron des tcherons et des tchvalîs — Louis Marcelle, Les Cayés walons, 1964 p. 166 (fråze rifondowe).
- Li passaedje d' aiwe, les tchvås d’ batlîs,
Mots vijhéns
[candjî]- cavalî : onk ki va a tchvå
- tchuvalî (chèvalier): tite el Moyinådje
- cavayé : onk k’ acpagntêye ene kimere ou danser avou leye
- cåvlî : onk ki s’ ocupe des véns d’ on ritche
Ratournaedjes
[candjî]onk ki s’ ocupe di tchvås
- Francès : palefrenier (fr)
onk ki moenne des tchvås d' halaedje
- Francès : conducteur (fr) de chevaux de halage (nén ratournåve direk e francès)