teribe

Èn årtike di Wiccionaire.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Calcaedje do francès « terrible » (minme sinse)

Prononçaedje[candjî]

Addjectif[candjî]

singulî pluriyal
omrin teribe teribes
femrin padrî teribe teribes
femrin padvant teribe teribès

teribe omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki fwait awè peu.
    • Li Minotore, c' esteut ene biesse teribe.
  2. foirt gros(se), foirt grand(e).
    • Les cenes k' ont-st ene djermale ni sont nén si teribes ki ça; les efants sont ça pus ptits. Jean-Jacques Gaziaux (fråze rifondowe).
    • Come di djusse, l' eståde di Munich esteut teribe. Jean Goffart (fråze rifondowe).
  3. foirt (foite), fameus(e).
  4. a n' nén croere.
    • Vormint, c' est teribe, doze moes, ça passe carapmint vite Jean Thoune (fråze rifondowe).
    • Ç' a stî teribe, l' araedje ki ç' a stî Sintake Rimåke (fråze rifondowe).

Parintaedje[candjî]

Sinonimeye[candjî]

Mots d’ aplacaedje[candjî]

nén teribe

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes[candjî]

ki fwait awè peu
foirt gros(se), foirt grand(e)

Adviebe[candjî]

teribe

  1. foirt.

Sinonimeye[candjî]

mo, foirt, foû, pår, teribmint

Ratournaedjes[candjî]

foirt