tire-diåle
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje viebe + si coplemint : « tire » (viebe « tirer ») + « diåle », lu-minme replaeçant "djus" di tire-djus, ca «djus» esteut prins po «Diu», et dandjreus rsintou come on djuraedje).
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.tire-diåle [o.n., pl. des tire-diåle] (vî mot d' cinsî) sistinme di tinkiaedje del tchinne po tni eshonne ene tcherêye di four, di djåbes. Loukîz a: diåle, tire-djus.
- Adon, i faléve pîsler l’ tchèrèye avou one grosse èt grande cwade ki vnéve di l’ avant do tchôr, ki toûrnéve an corant lèce al pate dol pîse ki s’ coûtchéve so tote li tchèrèye, èt a on mète dol bètchète dol pîse, on passéve one tchin.ne ki aléve ridjonde li tire djâle k’ èstéve émantché sol cawe do tchôr — Fernand Barvaux, Li fènâ mwès do bon vî tins, Singuliers, 1-2009.