tof
Neyerlandès[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Calcaedje di l' ebreu טוב («bon», «binamé»), pal voye do yidich.
Addjectif[candjî]
addjectif djondrece neute singulî nén defini + addjectif sudjetrece |
tos les ôtes cas |
---|---|
tof | toffe |
tof neute
Dischindance[candjî]

Francès d’ Beldjike[candjî]
Addjectif[candjî]
- clapant, clapante.
- C'était une soirée tof.
- C' esteut ene clapante shijhe.
- C'était une soirée tof.
- (ome) bon, bråve.
- C'est un type tof.
- C' est on bråve valet; c' est on bon gårçon.
- C'est un type tof.
- (idêye) cråne.
- Le stagiaire a encore eu une tof idée.
- Li stadjaire a co yeu ene cråne idêye FrB1
- Le stagiaire a encore eu une tof idée.
}}