viermouyeus
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « viermouyî » avou l’ dobe cawete « -eus », racuzinåve avou l' francès « vermoulu ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /vjɛʀ.mu.jøː/ /vjɛʀ.mɔ.løː/ /vjɛʀ.mɔ.lu/ /vjɛʀ.mɔ.ly/ (waitîz cial ådzo e hagnon «ortografeye»)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vjɛʀ.mu.jøː/
- Ricepeures : vier·mou·yeus
Addjectif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | viermouyeus | |
femrin padrî | viermouyeuse | viermouyeuses |
femrin padvant | viermouyeuse | viermouyeusès |
viermouyeus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' est magnî des viers tot djåzant di bwès.
- Ses aiyetes, totès viermouyeuses,
Pindèt l’ aiye, sont totès peneuses. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.159, “Li Vîx Molin” (fråze rifondowe). - L' awousse esteut fini, les djåbes estént rintrêyes
Et les cinas tcherdjîs disk' al sovronde do toet
Fjhént drener dzo leu poeds les sômîs viermouyeus. — Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 28 (fråze rifondowe).
- Ses aiyetes, totès viermouyeuses,
- (pa stindaedje do sinse) k' a l' åme evilmêye.
- I m' fjha do må cwand djha k' ele esteut målureuze,
Pask' on l' voleut foirci do tchoezi po galant
Èn ome k' a del valeur, la k' sereut plin d' aidants,
Mins k' catche motoit drî zels ene åme tote viermouyeuse. — Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 44 (fråze rifondowe).
- I m' fjha do må cwand djha k' ele esteut målureuze,
Mots vijhéns
[candjî]- soké (tot djåzant di bwès travayî)
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- vièrmolu : C61
- vièrmouyeûs : E1
- vièrmolou : E1
- vièrmoleûs : E1