Aller au contenu

vindowe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « vind- », bodje A do viebe « vinde » avou l’ cawete « -owe ».

Prononçaedje

[candjî]

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin vindou vindous
femrin vindowe vindowes

vindowe femrin

  1. femrin pårticipe erirece (fok dins ene fråze al vwès passive), do viebe : « vindou ».
    • Il arivéve des côps, des pårts di houpîs unicmint, cwand les tronces estént vindowes ås martchands. Roland Georges (fråze rifondowe).

Ortografeyes

[candjî]

Loukîz a : « vindou »

Ratournaedjes

[candjî]
vindowe

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin vindou vindous
femrin padrî vindowe vindowes
femrin padvant vindowe vindowès

vindowe femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. femrin singulî di : « vindou ».
  2. ki fwait l' houre.
    • Mi ki vs inméve, infåme, i fåt k’ dji rnoye,
      L’ efant ki m’ apoite li dzoneur.
      Cwand c’ est k’ dji tuze a m’ båshele k’ est vindowe
      Mi cour si creve ; nos n’ avéns k’ ciste efant. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Honneur et pauvrité», p.150-151 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
vindowe
ki fwait l' houre